Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

ΠΑΡΝΗΘΑ

Πάρνηθα
Οι καμένες εκτάσεις στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας υπολογίζεται ότι φτάνουν τα 49000 στρέμματα.Η υπέργεια βλάστηση αφανίστηκε σχεδόν στο σύνολο των καμένων περιοχών ενώ χάθηκαν σχεδόν τα 2/3 του ελατόδασους και σημαντικό μέρος της πανίδας.

Το δασικό περιβάλλον που στήριζε μια τεράστια ποικιλία οργανισμών θα απουσιάσει από όλη την καμένη έκταση για πολλά χρόνια, δημιουργώντας δύσκολες συνθήκες διαβίωσης για πολλά είδη και οργανισμούς.

Δυστυχώς οι εργασίες αναδάσωσης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος δεν ξεκίνησαν με το δεξί. Ο στόχος για έναρξη της δεντροφύτευσης το Νοέμβριο του 2007 χάθηκε και μεταφέρθηκε για το επόμενο Φθινόπωρο μετά την ολοκλήρωση ενός διεθνούς διαγωνισμού(!;). Η δημιουργία των κορμοπλεγμάτων έγινε έγκαιρα αλλά είναι έργα που έχουν κυρίως αντιδιαβρωτικό και όχι αντιπλημμυρικό χαρακτήρα. Η συντήρηση κορμοπλεγμάτων και φραγμάτων είναι πολύ σημαντική όπως επίσης και η διευθέτηση ρεμάτων όπως εκείνου της Εσχατέας που αφορά τις περιοχές των Αχαρνών και Θρακομακεδώνων που πλημμυρίζουν με αποτέλεσμα να καταστρέφονται περιουσίες που ουδέποτε αποζημιώνονται επαρκώς. Δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει ενεργοποίηση της κυβέρνησης στον κρίσιμο αυτό τομέα μέχρι σήμερα.
Μετά την κατασκευή των κορμοπλεγμάτων το μόνο που βλέπουμε να συμβαίνει είναι η εξαίρεση εκτάσεων από την αναδάσωση για το Καζίνο της Πάρνηθας (στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού) και η δικαστική εμπλοκή που προέκυψε με Αυλώνα , Πολυδένδρι, Αφίδνες και Μαλακάσα ύστερα από την επέκταση του Δρυμού σε γεωργικές εκτάσεις, κάτι που δεν υπήρχε στο παρελθόν και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αυθαίρετη δόμηση.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν έχει κατανοήσει ή δεν θέλει να παραδεχθεί τα πραγματικά αίτια της μεγάλης καταστροφής που δεν ήταν άλλα από την έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης. Δεν εφαρμόσθηκε κανένα σχέδιο πυροπροστασίας, δεν υπήρχε προετοιμασία ούτε αντίδραση. Δύο μέρες έκαιγε η φωτιά προτού φθάσει στην Πάρνηθα χρόνος που ήταν επαρκής για την κινητοποίηση όχι μόνο της πυροσβεστικής και της δασοφυλακής αλλά και των Δήμων και των εθελοντών πυροπροστασίας. Το ερώτημα είναι λοιπόν τι έχει αλλάξει από τότε και αν θα είμαστε έτοιμοι να ανιχνεύσουμε έγκαιρα και αντιμετωπίσουμε μια νέα φωτιά στην Πάρνηθα.


Η μεγάλη καταστροφή της Πάρνηθας έχει ευρύτερες επιπτώσεις στο μικροκλίμα της Αττικής. Το δάσος της Πάρνηθας αποτελούσε ένα από τους κύριους μηχανισμούς μείωσης της θερμοκρασίας του αέρα που έρεε από τον Βορρά προς την Αθήνα. Η Αθήνα πέρα από την θαλάσσια αύρα δεν θα έχει άλλους μηχανισμούς μείωσης της θερμοκρασίας της, με εξαίρεση ίσως τους ελάχιστους εναπομείναντες χώρους πρασίνου.

Για την αντιμετώπιση της κατάστασης συνολικά απαιτούνται μια σειρά μέτρων που άπτονται της χωροταξίας, των κατασκευών και της παραγωγής - κατανάλωσης ενέργειας.

Άλλα θέματα γύρω από την Πάρνηθα είναι η διαχείριση του κτήματος Τατοΐου που πρέπει να δοθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση και σε καμία περίπτωση να μην αλλοιωθεί ο δασικός του χαρακτήρας, όπως επίσης και το Τεχνολογικό Πάρκο στις Αφίδνες από το οποίο κάποιος περιμένει να καλύπτει υψηλού επιπέδου προδιαγραφές προστασίας του περιβάλλοντος και μελετημένη πρόσβαση των εκατοντάδων εργαζόμενων σε αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: